მესეფენი: განსხვავება გადახედვებს შორის
(ახალი გვერდი: <big>'''მესეფენი'''</big> ---- ქართული მითოლოგიური პანთეონის გმირები, რ...) |
|||
| (ერთი შუალედური ცვლილება იმავე მომხმარებლის მიერ არ არის ნაჩვენები) | |||
| ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
ქართული მითოლოგიური პანთეონის გმირები, რომლებიც შავი ზღვის სანაპიროზე მცხოვრებ ქართველ ტომთა წარმოდგენით, [[მესეფობა|მესეფობის]] პერიოდში (28 ოქტომბრიდან 3 ნოემბრამდე ძველი სტილით) ამოდიან ზღვიდან. მათზეა დამოკიდებული თევზისა და ნადირთ სიმრავლე, ამინდის ცვალებადობა და სხვა. ნადირი მფარველი მესეფენი მართავენ ღრეობებს, ჭამენ და კვლავ აცოცხლებენ ნადირს. მონადირეებს მხოლოდ მათ მიერ შეჭმული და გაცოცხლებული ნადირი ერგება. ტერმინი "მესეფე" '''გამრიგებელს, მეუფეს''' უნდა ნიშნავდეს. | ქართული მითოლოგიური პანთეონის გმირები, რომლებიც შავი ზღვის სანაპიროზე მცხოვრებ ქართველ ტომთა წარმოდგენით, [[მესეფობა|მესეფობის]] პერიოდში (28 ოქტომბრიდან 3 ნოემბრამდე ძველი სტილით) ამოდიან ზღვიდან. მათზეა დამოკიდებული თევზისა და ნადირთ სიმრავლე, ამინდის ცვალებადობა და სხვა. ნადირი მფარველი მესეფენი მართავენ ღრეობებს, ჭამენ და კვლავ აცოცხლებენ ნადირს. მონადირეებს მხოლოდ მათ მიერ შეჭმული და გაცოცხლებული ნადირი ერგება. ტერმინი "მესეფე" '''გამრიგებელს, მეუფეს''' უნდა ნიშნავდეს. | ||
---- | ---- | ||
| − | ლიტერატურა: | + | '''ლიტერატურა:''' |
* <small>ე. ვირსალაძე, ქართული სამონადირო ეპოსი, თბ., 1964</small> | * <small>ე. ვირსალაძე, ქართული სამონადირო ეპოსი, თბ., 1964</small> | ||
* <small>ივ. ჯავახიშვილი, ქართველი ერის ისტორია, წგნ., 1, თბ., 1960</small> | * <small>ივ. ჯავახიშვილი, ქართველი ერის ისტორია, წგნ., 1, თბ., 1960</small> | ||
---- | ---- | ||
| − | [[ | + | [[კატეგორია:მ]] |
[[კატეგორია:მითი, კულტი, რიტუალი]] | [[კატეგორია:მითი, კულტი, რიტუალი]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 22:18, 28 აგვისტო 2020 მდგომარეობით
მესეფენი
ქართული მითოლოგიური პანთეონის გმირები, რომლებიც შავი ზღვის სანაპიროზე მცხოვრებ ქართველ ტომთა წარმოდგენით, მესეფობის პერიოდში (28 ოქტომბრიდან 3 ნოემბრამდე ძველი სტილით) ამოდიან ზღვიდან. მათზეა დამოკიდებული თევზისა და ნადირთ სიმრავლე, ამინდის ცვალებადობა და სხვა. ნადირი მფარველი მესეფენი მართავენ ღრეობებს, ჭამენ და კვლავ აცოცხლებენ ნადირს. მონადირეებს მხოლოდ მათ მიერ შეჭმული და გაცოცხლებული ნადირი ერგება. ტერმინი "მესეფე" გამრიგებელს, მეუფეს უნდა ნიშნავდეს.
ლიტერატურა:
- ე. ვირსალაძე, ქართული სამონადირო ეპოსი, თბ., 1964
- ივ. ჯავახიშვილი, ქართველი ერის ისტორია, წგნ., 1, თბ., 1960
