ასლი: განსხვავება გადახედვებს შორის
ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
<big>'''ასლი'''</big> | <big>'''ასლი'''</big> | ||
---- | ---- | ||
− | წყვილმარცვალა (Triticum dicoccum), ერთწლოვანი მცენარე მარცვლოვანთა ოჯახისა. აერთიანებს მთელ ქვესახეობებსა და კილიანი ხორბლის ფორმებს. ასლის თავთავი მტვრევადია, მკვრივი და უმეტესად ფხიანი. მარცვალი ზის ყვავილის კილში. თითოეულ თავთუნში 2 მარცვალია (აქედან სახელწოდება წყვილმარცვალა). კულტურაში ცნობილია უძველესი დროიდან — აზიაში, ჩრდილოეთ აფრიკაში, ევროპაში. ამჟამად ასლს მცირე ფართობი უჭირავს უმთავრესად ხმელთაშუაზღვისპირეთში, ვოლგისპირა და კავკასიის ზოგიერთ რაიონებში. საქართველოში იგი აქა-იქ შემორჩენილია მთიან ზონაში (ფშავ-ხევსურეთი, სამაჩაბლო, დმანისის, წალკის, ახალქალაქის, თიანეთის რაიონები). ასლი გვალვაგამძლეა, ჩაწოლა არ ახასიათებს, ჟანგა და გუდაფშუტოვან დაავადებათა მიმართ გამძლეა, იყენებენ ხორბლის სელექციაში, მარცვლისაგან ამზადებენ ფქვილსა და ფურაჟს. | + | წყვილმარცვალა (Triticum dicoccum), ერთწლოვანი მცენარე მარცვლოვანთა ოჯახისა. აერთიანებს მთელ ქვესახეობებსა და კილიანი ხორბლის ფორმებს. ასლის თავთავი მტვრევადია, მკვრივი და უმეტესად ფხიანი. მარცვალი ზის ყვავილის კილში. თითოეულ თავთუნში 2 მარცვალია (აქედან სახელწოდება წყვილმარცვალა). კულტურაში ცნობილია უძველესი დროიდან — აზიაში, ჩრდილოეთ აფრიკაში, ევროპაში. ამჟამად ასლს მცირე ფართობი უჭირავს უმთავრესად ხმელთაშუაზღვისპირეთში, ვოლგისპირა და კავკასიის ზოგიერთ რაიონებში. საქართველოში იგი აქა-იქ შემორჩენილია მთიან ზონაში (ფშავ-ხევსურეთი, სამაჩაბლო, დმანისის, წალკის, ახალქალაქის, თიანეთის რაიონები). ასლი გვალვაგამძლეა, ჩაწოლა არ ახასიათებს, [[ჟანგა]] და გუდაფშუტოვან დაავადებათა მიმართ გამძლეა, იყენებენ ხორბლის სელექციაში, მარცვლისაგან ამზადებენ ფქვილსა და ფურაჟს. |
---- | ---- | ||
'''''წყარო''''' | '''''წყარო''''' |
მიმდინარე ცვლილება 15:10, 6 იანვარი 2020 მდგომარეობით
ასლი
წყვილმარცვალა (Triticum dicoccum), ერთწლოვანი მცენარე მარცვლოვანთა ოჯახისა. აერთიანებს მთელ ქვესახეობებსა და კილიანი ხორბლის ფორმებს. ასლის თავთავი მტვრევადია, მკვრივი და უმეტესად ფხიანი. მარცვალი ზის ყვავილის კილში. თითოეულ თავთუნში 2 მარცვალია (აქედან სახელწოდება წყვილმარცვალა). კულტურაში ცნობილია უძველესი დროიდან — აზიაში, ჩრდილოეთ აფრიკაში, ევროპაში. ამჟამად ასლს მცირე ფართობი უჭირავს უმთავრესად ხმელთაშუაზღვისპირეთში, ვოლგისპირა და კავკასიის ზოგიერთ რაიონებში. საქართველოში იგი აქა-იქ შემორჩენილია მთიან ზონაში (ფშავ-ხევსურეთი, სამაჩაბლო, დმანისის, წალკის, ახალქალაქის, თიანეთის რაიონები). ასლი გვალვაგამძლეა, ჩაწოლა არ ახასიათებს, ჟანგა და გუდაფშუტოვან დაავადებათა მიმართ გამძლეა, იყენებენ ხორბლის სელექციაში, მარცვლისაგან ამზადებენ ფქვილსა და ფურაჟს.
წყარო
- ჩხენკელი ნ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, გვ. 637, თბ., 1975 წ.