იალაღი
იალაღი
- მთიანი ადგილების ალპიური საძოვრები, სადაც გაზაფხულობით და ზაფხულობით საქონელი იკვებება; ხოლო დაბლობ ვაკეებს და დაბალ მთა-ვაკეების საზამთრო საძოვრებს – კიშლაღი ეწოდება. სინონიმი: ლაილაღი;
- ცხვრის ფარეხი, შემოღობილი ან შემოუღობელი, დახურული. პატრონი აქირავებს ფარის პატრონზე ზამთარში ცხვრის შესაფარებლად. თავისუფალი ადგილი. ფართე და გაშლილი. ხალვათი საძოვარი.
ლიტერატურა
- ვ. კაკაბაძე, შინამრეწველობა, თბ., 1926
