ეხი
ეხი
(ფრანგ. grotte) — ფართოშესასვლელიანი პატარა მღვიმე ან გამოქვაბული თაღოვანი ჭერით; თითქმის ღია მღვიმე საჩრდილობელი. ეხში ხშირად ქვის ხანის ადამიანები ბინადრობდნენ. საქართველოში ცნობილია წყალწითელის, მღვიმევის, ჯრუჭულის და სხვა ეხები. აქვს კარსტული ან ეროზიული გენეზისი.
ეროზიული გროტები წარმოიქმნება ზედაპირული წყლების წარეცხვის შედეგად. გვხვდება მდინარისა და ზღვის სანაპიროზე, ამასთანავე მათ წარმოქმნას ხელს უწყობს ზვირთცემა. ასეთ შემთხვევაში დამსხვრევის მთავარი ფაქტორი მექანიკურია. უდაბურ ადგილებში, ზედაპირზე მყარი ქანების ამოსვლის შედეგად ქარისმიერი ეროზიის გავლენით იქმნება მცირე სიღრმის მღვიმეები. მათ ჩვეულებრივ გროტებს უწოდებენ.
კარსტული გროტები ხშირად ოდესღაც არსებული მსხვილი მღვიმური სისტემების რელიქტური ნარჩენებია. ასეთი გროტები გვხვდება კლდოვან-კირქვიან ჩამონაქცევებზე. არსებობს ასევე სხვა ტიპის კარსტული გროტები.
