ილახი: განსხვავება გადახედვებს შორის
(ახალი გვერდი: <big>'''ილახი'''</big> ---- სინონიმი: აღლაბაჯი ორკაპა ხე (სიგრძე: დაახ. 2.50 მ...) |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
<big>'''ილახი'''</big> | <big>'''ილახი'''</big> | ||
---- | ---- | ||
| − | სინონიმი: აღლაბაჯი | + | '''სინონიმი: აღლაბაჯი''' |
ორკაპა ხე (სიგრძე: დაახ. 2.50 მ), რომლის საშუალებითაც დიდი გუთანი მინდორში გაჰქონდათ. ილახის ერთ თავს [[ფამაფალაკი|ფამაფალაკზე]] გამოაბამდნენ, ორკაპით კი იგი მიწაზე მოეთრეოდა. ამ ორკაპზე გუთანს დააკრავდნენ და ასე გაჰქონდათ სოფლიდან მინდორში. თუ მინდორი ძალზე შორს იყო, მაშინ გუთნის გატანა ურმით იცოდნენ. | ორკაპა ხე (სიგრძე: დაახ. 2.50 მ), რომლის საშუალებითაც დიდი გუთანი მინდორში გაჰქონდათ. ილახის ერთ თავს [[ფამაფალაკი|ფამაფალაკზე]] გამოაბამდნენ, ორკაპით კი იგი მიწაზე მოეთრეოდა. ამ ორკაპზე გუთანს დააკრავდნენ და ასე გაჰქონდათ სოფლიდან მინდორში. თუ მინდორი ძალზე შორს იყო, მაშინ გუთნის გატანა ურმით იცოდნენ. | ||
| ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
'''ლიტერატურა''' | '''ლიტერატურა''' | ||
* <small>გ. ჯალაბაძე, აღმოსავლეთ საქართველოს სამიწათმოქმედო იარაღების ისტორიიდან, 1960</small> | * <small>გ. ჯალაბაძე, აღმოსავლეთ საქართველოს სამიწათმოქმედო იარაღების ისტორიიდან, 1960</small> | ||
| − | * <small>ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. ელდარ ნადირაძე ; რედ. როინ მეტრეველი ; ავტ.-შემდგ.: გვანცა არჩვაძე, მარინა ბოკუჩავა, თამარ გელაძე და სხვ., თბ., მერიდიანი, 2011</small> | + | * <small><span class="plainlinks">[http://www.nplg.gov.ge/gwdict/index.php?a=term&d=39&t=1934 ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. ელდარ ნადირაძე ; რედ. როინ მეტრეველი ; ავტ.-შემდგ.: გვანცა არჩვაძე, მარინა ბოკუჩავა, თამარ გელაძე და სხვ., თბ., მერიდიანი, 2011]</span></small> |
---- | ---- | ||
[[კატეგორია:ი]] | [[კატეგორია:ი]] | ||
[[კატეგორია:მემინდვრეობა]] | [[კატეგორია:მემინდვრეობა]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 13:09, 2 მარტი 2021 მდგომარეობით
ილახი
სინონიმი: აღლაბაჯი
ორკაპა ხე (სიგრძე: დაახ. 2.50 მ), რომლის საშუალებითაც დიდი გუთანი მინდორში გაჰქონდათ. ილახის ერთ თავს ფამაფალაკზე გამოაბამდნენ, ორკაპით კი იგი მიწაზე მოეთრეოდა. ამ ორკაპზე გუთანს დააკრავდნენ და ასე გაჰქონდათ სოფლიდან მინდორში. თუ მინდორი ძალზე შორს იყო, მაშინ გუთნის გატანა ურმით იცოდნენ.
ლიტერატურა
- გ. ჯალაბაძე, აღმოსავლეთ საქართველოს სამიწათმოქმედო იარაღების ისტორიიდან, 1960
- ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი პროექტის ავტ. და სამეცნ. ხელმძღვ. ელდარ ნადირაძე ; რედ. როინ მეტრეველი ; ავტ.-შემდგ.: გვანცა არჩვაძე, მარინა ბოკუჩავა, თამარ გელაძე და სხვ., თბ., მერიდიანი, 2011
