სათარი
სათარი
- შეშა მოთრეული, შეშა უღლეულისა (სულხან-საბა). უღელი ხარის ან კამეჩის მიერ თრევით მოტანილი შეშა, მორი. სინონიმი: ნალო;
- საახალწლო რიტუალის აუცილებელი ატრიბუტი ქართლში, სათარი ეწოდებოდა ახალის წლისთვის მოტანილ მუხის ხეს, რომელსაც ცეცხლში დებდნენ, საქართველოს სხვა კუთხეებში მას ბებერას ან ხულს უწოდებდნენ;
- მთიდან თივის ჩამოსათრევი ან ზვინის ქვეშ დასადები არყის ხისგან მოწნული ლასტი (ხევი, მთიულეთი, ფშავი).