ალაო: განსხვავება გადახედვებს შორის
(ახალი გვერდი: <center><small>ლუდის ალაო</small></center> # ლუდის, არყისა და ბურ...) |
|||
| (ერთი შუალედური ცვლილება იმავე მომხმარებლის მიერ არ არის ნაჩვენები) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Alao.jpg|thumb|right|<center><small>ლუდის ალაო</small></center>]] | [[ფაილი:Alao.jpg|thumb|right|<center><small>ლუდის ალაო</small></center>]] | ||
| − | + | <big>'''ალაო'''</big> | |
| + | ---- | ||
# ლუდის, არყისა და ბურახის გამოსახდელად საგანგებოდ გაღვივებული და დაღერღილი მარცვლეული (ქერი, ხორბალი, შვრია); | # ლუდის, არყისა და ბურახის გამოსახდელად საგანგებოდ გაღვივებული და დაღერღილი მარცვლეული (ქერი, ხორბალი, შვრია); | ||
| − | # ნაწვიმარი ხორბლის პური. არ ცხვება ხეირიანად და უგემურია | + | # ნაწვიმარი ხორბლის პური. არ ცხვება ხეირიანად და უგემურია; |
# სინესტისაგან გაფუჭებული ფქვილი; | # სინესტისაგან გაფუჭებული ფქვილი; | ||
| − | # როდესაც ძროხას უჭირს ხბოს მომყოლის (ბუდის) დაბადება, ძროხას ასმევენ ალაოს, დამზადებულს ფერისცვალების დღეს მოკრეფილი და გამხმარი პიტნისაგან, რომელსაც პურთან ერთად წყალში ხსნიან. | + | # როდესაც ძროხას უჭირს ხბოს მომყოლის (ბუდის) დაბადება, ძროხას ასმევენ ალაოს, დამზადებულს [[ფერისცვალება|ფერისცვალების]] დღეს მოკრეფილი და გამხმარი პიტნისაგან, რომელსაც პურთან ერთად წყალში ხსნიან. |
---- | ---- | ||
'''''წყარო''''' | '''''წყარო''''' | ||
| − | + | * <small>ქართული ეთნოლოგიური ლექსიკონი მთ. რედ. პროფ. სოსო ჭანტურიშვილი. თბ. 2009 წ.</small> | |
| − | ქართული ეთნოლოგიური ლექსიკონი მთ. რედ. პროფ. სოსო ჭანტურიშვილი. თბ. 2009 წ. | ||
---- | ---- | ||
[[კატეგორია:ა]] | [[კატეგორია:ა]] | ||
მიმდინარე ცვლილება 17:52, 5 ივლისი 2019 მდგომარეობით
ალაო
- ლუდის, არყისა და ბურახის გამოსახდელად საგანგებოდ გაღვივებული და დაღერღილი მარცვლეული (ქერი, ხორბალი, შვრია);
- ნაწვიმარი ხორბლის პური. არ ცხვება ხეირიანად და უგემურია;
- სინესტისაგან გაფუჭებული ფქვილი;
- როდესაც ძროხას უჭირს ხბოს მომყოლის (ბუდის) დაბადება, ძროხას ასმევენ ალაოს, დამზადებულს ფერისცვალების დღეს მოკრეფილი და გამხმარი პიტნისაგან, რომელსაც პურთან ერთად წყალში ხსნიან.
წყარო
- ქართული ეთნოლოგიური ლექსიკონი მთ. რედ. პროფ. სოსო ჭანტურიშვილი. თბ. 2009 წ.
