დიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
(ახალი გვერდი: <big>'''დიკა'''</big> ---- (Triticum carthlicum) — ძველი ქართული საგაზაფხულო ხორბლის...) |
|||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
<big>'''დიკა'''</big> | <big>'''დიკა'''</big> | ||
---- | ---- | ||
| − | + | (Triticum carthlicum) — ძველი ქართული საგაზაფხულო ხორბლის სახეობა. მოჰყავთ მთაში. დიკა შიშველმარცვლიანია, მარცვალი შედარებით ადვილად სცილდება კილს. ყვავილსა და თავთუნის კილს ფხები აქვს. სიცივისა და სოკოვანი დაავადებისადმი გამძლეა.<br> | |
გავრცელებულია ძირითადად ზღვის დონიდან 900-1500 მ სიმაღლეზე. საქართველოში საგაზაფხულო ხორბლის მთავარი ჯიშია. მცირე რაოდენობით მოჰყავთ სომხეთსა და დაღესტანში.<br> | გავრცელებულია ძირითადად ზღვის დონიდან 900-1500 მ სიმაღლეზე. საქართველოში საგაზაფხულო ხორბლის მთავარი ჯიშია. მცირე რაოდენობით მოჰყავთ სომხეთსა და დაღესტანში.<br> | ||
დიკა ძვირფასი სასელექციო მასალაა. მისი პოპულაციიდან გამოყვანილია სელექციური ჯიში — დიკა 9-14, რომელიც მთიან ზონაში დარაიონებულია 1944 წლიდან დიკას 10 სახესხვაობიდან მთავარია წითელი, შავი და თეთრი დიკა, ადგილობრივი პოპულაცია — ჯავახური დიკა გავრცელებულია ჯავახეთის ზონაში. | დიკა ძვირფასი სასელექციო მასალაა. მისი პოპულაციიდან გამოყვანილია სელექციური ჯიში — დიკა 9-14, რომელიც მთიან ზონაში დარაიონებულია 1944 წლიდან დიკას 10 სახესხვაობიდან მთავარია წითელი, შავი და თეთრი დიკა, ადგილობრივი პოპულაცია — ჯავახური დიკა გავრცელებულია ჯავახეთის ზონაში. | ||
მიმდინარე ცვლილება 20:16, 30 ოქტომბერი 2019 მდგომარეობით
დიკა
(Triticum carthlicum) — ძველი ქართული საგაზაფხულო ხორბლის სახეობა. მოჰყავთ მთაში. დიკა შიშველმარცვლიანია, მარცვალი შედარებით ადვილად სცილდება კილს. ყვავილსა და თავთუნის კილს ფხები აქვს. სიცივისა და სოკოვანი დაავადებისადმი გამძლეა.
გავრცელებულია ძირითადად ზღვის დონიდან 900-1500 მ სიმაღლეზე. საქართველოში საგაზაფხულო ხორბლის მთავარი ჯიშია. მცირე რაოდენობით მოჰყავთ სომხეთსა და დაღესტანში.
დიკა ძვირფასი სასელექციო მასალაა. მისი პოპულაციიდან გამოყვანილია სელექციური ჯიში — დიკა 9-14, რომელიც მთიან ზონაში დარაიონებულია 1944 წლიდან დიკას 10 სახესხვაობიდან მთავარია წითელი, შავი და თეთრი დიკა, ადგილობრივი პოპულაცია — ჯავახური დიკა გავრცელებულია ჯავახეთის ზონაში.
