ბეთქილი

ბეთქილი

---

ბაილ, ბეთგილ საბრალ, ბეთგილ ლეჟრი!		ბაილ, ბეთქილ საბრალო, ბეთქილ საცოდავო!
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,		ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,
ბაილ, მჷლახ-მჷჟალ ინზორალე,		ბაილ, მულახ-მუჟალი იკრიბება,
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,		ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,
ბაილ, ჟავ ხაგენახ ლელტხაშ მურგვა̈ლს		ბაილ, შესდგომიან ლენტეხის ფერხულს,
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,		ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,
ბაილ, აშ ხოსკინა თვეთნამ კვიცრას,		ბაილ, გამომხტარა თეთრი შუნი,
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,		ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,
ბაილ, აშ ხოსკინა ბეთგიშ ნაბრა̈ჴს,		ბაილ, გაურბენია ბეთქის ლაჯებში,
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,		ბაილ ილბა, ილბა ბაილ,
ბაილ, ალი ბეთგიშ მისა̈ნ ირი!		ბაილ, ეგ ბეთქის წერა იქნება!
ბაილ ილბა, ილბა ბაილ.		ბაილ ილბა ილბა ბაილ.
ამიშ მეჭემ ჲა̈რ ღალ ირი?		ამის გამკიდე ვინ იქნება?
ამიშ მეჭემ ბეთგილ ირი.		ამის გამკიდე ბეთქი იქნება.
ბეთგილ ჯაბრა̈რს იკარზალე,		ბეთქილი ბანდულებს იბანდავს,
ხეჭმინალე ნაზვა̈რს მიჩა;		მისდევს მის ნაკვალევს;
სგვებინ ნაზვა̈რ მჷჭა̈ბ ხერა,		წინ ნავალი გაკვალული ექნება,
ღვეშგმავ ლა̈ხსგი ნაზვა̈რს მიჩა,		უკან მოხედე მის ნავალს,
ნაზვა̈რ მიჩა დემეგ თერახ.		მისი ნავალი აღარ ჩანს.
ალი ბეთგიშ მისა̈ნ ირი.		ეგ ბეთქის წერა იქნება.
სგავ მეჩედლი მეშხამ კოჯთე,		შესულა შავს კლდეში,
და̈ლი ფუსდა̈შ ლარდათესგა.		დიოფალ დალის სამყოფში.
ხოჩა ლადეღ დალი ფუსდას!		გამარჯობა ("კაი დღე") დიოფალ დალს!
მაგვა̈რ ხოჩა ლადეღ ჯერი,		როგორი კაი დღეც გექნება,
ეჯის მია სი ლაჯთონისგ!		იმას მე შენ გასწავლი!
იმღა ხოღლა̈ტ პირობს მიშგვა?		რად უღალატე ჩემს პირობას?
მიშგუ ნაჰოდ ჰო̈შმილდ მ' ადუ?		ჩემი მონაცემი მძივი რა უყავ?
ეჯი ლაყვრა თხურმა̈შ ა̈მსად.		ის საწოლის სასთუმალში დამრჩა.
მაგვა̈რ ლაყვრა თხურმა̈შ ა̈ჯსად,		როგორი საწოლის სასთუმალში(ც) დაგრჩა,
ეჯგვა̈რ ლიტხალს მი სი ჯეჩო!		ისე (კარგად) მე შენ დაგაბრუნებ!
დალი ფუსდა სგა ლახთო̈ფა,		დიოფალი დალი გამქრალა ("დაჰკარგვია"),
ბეთგილ კოჯას სგა ხასედა:		ბეთქილი კლდეს შერჩენია:
ლერსგვან შიმიშ ლაბჷრგ ლა̈ხსად,		მარჯვენა ხელის მოსაკიდი შერჩა,
ლერთან ჭიშხმიშ ლა̈გნა ლა̈ხსად.		მარცხენა ფეხის დასადგამი შერჩა.
ბეთგილ საბრა, ბეთგილ ლეჟრი!		ბეთქილ საბრალო, ბეთქილ საცოდავო!
"მა̈ი ლიტხალ მი მეროლე?		"როგორი დაბრუნება მექნება მე?
ლაცლას მიშგვა ხონჷნბავედ:		ჩემს ტოლებს უამბეთ:
"ბეთგილს ჩუ ნომა ხიშდჷნედ!"		"ბეთქილს ნუ დაივიწყებთ!"
დედეს მიშგვა ხონჷნბავედ:		დედაჩემს უამბეთ:
მიჩა ნანაყ ქუთ ი ჭიშდვა̈რს		თავის ნაცხობ ხაჭაპურსა და ჭიშდვარს
ლეთ ი ლადეღნ მიფანადეს;		დღე და ღამე მიდებდეს სულის მოსახსენებლად;
ხეხვის მიშგვა ხონჷმბავედ:		ჩემს ცოლს უამბეთ:
მერმე მიშგვან ნორ ა̈ნცხონას!"		ჩემს თავს სხვა არავინ ირჩიოს!"
ბეთგილ კოჯას ქავ შყედენი,		ბეთქილი კლდეზე გადმოვარდება,
ჩუქვან ლაცლა ჟივ იკჷდეხ.		ძირს ტოლები აიღებენ.