ქართული ვაზის ჯიშები: განსხვავება გადახედვებს შორის

06:54, 9 სექტემბერი 2019-ის ვერსია

ქართული ვაზის ჯიშები

ვაზის ჯიშები, რომლებიც გავრცელებულია, როგორც დღევანდელი საქართველოს ტერიტორიაზე, ისე მის მეზობელ ქვეყნებში.

ვაზი ერთ-ერთი უძველესი მცენარეა. ვაზის პირველი წარმომადგენელნი ცარცის პერიოდში გაჩნდნენ და მათი გავრცელების არეალი მთელ მაშინდელ მსოფლიოს მოიცავდა. მატერიკის დანაწილების შემდეგ ვაზის გავრცელების არეალი გაწყვეტილი აღმოჩნდა და ამჟამად იგი სამ ურთიერთისაგან დაცილებულ კერაშია მოქცეული. ჩრდილოამერიკულ კერაშია 28 სახეობა, რომელთაგან კულტურისათვის მნიშვნელობა აქვს 18-ს; აღმოსავლეთ აზიის კერაში 40-ზე მეტი სახეობაა, მაგრამ კულტურისათვის მნიშვნელობა აქვს მხოლოს 5-ს.

ვაზის ველური წინაპრები გადაშენდნენ და ამგვარად ჩვენს წინაშეა თავის წარსულიდან მოწყვეტილი, ადამინის მიერ შექმნილი სახეობა.

კულტურული ვაზი ძალიან ადვილად ველურდება და ჯვარედინდება ველურთან, რის შედეგადააც ჰიბრიდებს ქმნის. ეს განსაკუთრებით მკვეთრად ჩანს საქართველოში.

მსოფლიოში ცნობილია ვაზის 4000-მდე ჯიში. საქართველოში ვაზის 500-მდე ადგილობრივი ჯიშია, რომელთაგან სტანდარტულ ასორტიმენტში შეტანილია 62 ჯიში, მათ შორის 29 საღვინე და 9 სუფრის.

გამორჩეული მაღალხარისხოვანი ქართული საღვინე ვაზის ჯიშებია; რქაწითელი, საფერავი, მწვანე, ხიხვი, ქისი, ჩინური, ცოლიკოური, ციცქა, კრახუნა, ალექსანდროული, ოჯალეში, ჩხავერი, ალადასტური და სხვა.