წელს, დეკემბერში, სრულდება 150 წელი დიდი ქართველი ენათმეცნიერის, კავკასიოლოგის, ფილოლოგის, ორიენტალისტის, არქეოლოგის, კულტურის ისტორიკოსის ნიკო მარის დაბადებიდან

გვინდა ყურადღება გავამახვილოთ "გრიგოლ ხანძთელის ცხოვრებაში" დაცულ ერთ ცნობაზე, რომელიც არაერთხელ გამხდარა ქართველ მენიერთა და მკვლევართა ინტერესისა და განსჯის საგანი - ძეგლში დასახელებულია დასავლეთ საქართველოს, "აფხაზეთის" სამეფოს, გეოგრაფიული პუნქტები, სავანეები და მათ შორის - უბეჲ.
როგორც ცნობილია, ეს ისტორიული "უბეჲ" აფხაზეთისა, არის თანამედროვე ზემო იმერეთის უბისი (მ. ბროსე, ს. გორგაძე, ე. თაყაიშვილო, შ. ამირანაშვილი, ვ. ბერიძე, რ. შმერლინგი და სხვ.), სადაც ამჟამად მდებარეობს ცნობილი წმინდა გიორგის სახელობის ტაძარი და სამონასტრო კომპლექსი.

ვაცნობიერებთ რა, სხვა დარგების მსგავსად, ბოლო 10 წლის მანძილზე, ქართულ მეცნიერებაში შექმნილ უმძიმეს მდგომარეობას, ვაცნობიერებთ რა, რომ საქართველოში შექმნილი უმძიმესი სოციალ-ეკონომიური მდგომარეობის გამო, ქვეყნიდან ინტენსიურად გაედინებიან წამყვანი ინტელექტუალური ძალები, რომელნიც საზღვარგარეთ, არც თუ ისე იშვიათად, თავის და ოჯახთა რჩენის მიზნით, მათი მაღალი კვალიფიკაციისა და ცენზისათვის სავსებით შეუფერებელი სამუშაოთი არიან დაკავებული, ვაცნობიერებთ რა იმ სავალალო ფაქტს, რომ თანამედროვე საქართველოში ახალგაზრდების მარტოოდენ მიზერული ნაწილი ირჩევს თავის სამოღვაწეო ასპარეზად მეცნიერების ამა თუ იმ დარგს, მიზანშეწონილად და აუცილებლად ჩავთვალეთ მკითხველთა სამსჯავროზე გამოგვეტანა ნარკვევი მიძღვნილი ქართული მეცნიერების წარსული დიდებისადმი. ვფიქრობთ, აუცილებელია ქართველ ახალგაზრდობას შევახსენოთ ქართული მეცნიერების მიერ განვლილი სახელოვანი გზა, რაც ჩვენის აზრით სტიმულის მიმცემი იქნება სათანადო მომზადების მქონე სტუდენტთათვის მეცნიერების ამა თუ იმ სფეროში სამუშაოდ.

სტატია ეძღვნება გამოჩენილი ქართველი მეცნიერის ნიკო მარის დაბადებიდან 150 წლისთავს